mánudagur, janúar 10, 2005

The thrill of hunting the great white shark

Kom höndum yfir ansi dýrmæta skruddu ekki alls fyrir löngu. Bókin segir á nákvæman hátt hvernig karlmenn geta komið stelpum upp í rúm með nánast engri fyrirhöfn. Eftir lesningu þessa fór ég að velta fyrir mér þeirri taktík sem ég hef verið beitt í gegnum tíðina...og viti menn þetta er allt í kvikindinu!
Meira að segja er þetta svo gróft að ég sé nákvæmlega á hvaða blaðsíðu einn fyrrum kúrufélagi minn hafði tekið þessi æðisgengnu trix sín þegar hann var að stíga í vænginn við pabbastelpuna.

A nice walk in Heiðmörk followed by a long steamy session in one of Reykjavik´s outdoor swimming pools and last but not least, cook her dinner at your house! You score bonus points for holding her hand and stop every now and then to cuddle or kiss her...

Gvöð hugsaði ég meðan ég blaðaði í skrudduskepnunni. Ótrúlega hefur þetta verið innihaldslaust af hans hálfu. Í höfði mínu ómaði Joyful Joyful en samtímis hefur hann verið að þylja innra með sér blaðsíðu fyrir blaðsíðu...

Warm up the apartment before she arrives to watch a cheesy chick flick (such as Titanic). When she´s all cuddled up next to you, complain about the heat and take off your shirt. If there´s anything that turns a girl on it´s a nice masculin body...Hólí mólí...silly little TinTin!

In case anyone was wondering...þá var lítið horft á DiCaprio heldur beindist athygli mín að íðilfögrum vöðvum hákarlsins er hnykkluðust ótt og títt svo perlaði á í hitanum.
...Svo var þetta netta trix hérna gífurlega áhrifaríkt.
Take her for a jeep ride at night in the snow far far away from all the lights of the city. She´ll totally fall for you now if she hasn´t already!

Eitt rómantískasta atvik lífs míns en veðrið var svo stillt að snjókornin féllu beint til jarðar í kolniðamyrkri. Fæ hroll þegar ég hugsa til baka...kjánahroll!
Hér var ég stödd í sæluvímu með karlmanni sem vinkonur mínar myndu flokka sem hákarl. Til að útskýra orðbragð mitt eilítið betur eru hákarlar þeir gaurar sem reyna hvað sem það kostar að komast í nærurnar. Þegar takmarkinu er loks náð lendir stelpan út í tunnu ásamt Fréttablaði síðustu vikna. Burtséð frá því hversu vel litla hákarlabeitan planar höstltæknina, þá kemur sá tími að lokum að hann langar í sanseraðan sportbíl og þú dettur úr tísku líkt og lakkrísbindi og axlarpúðar! (Did anyone order the monthly special...Extra bitter???)

Það alversta við þetta er hinsvegar þegar beitan bítur það í sig að leika á hákarl, hvort sem það er þessi eða einhver annar. Stemningin sem grípur beitu í vígahug svipar um margt til Survivor þáttanna – outwit, outsmart, outplay! Getur orðið ávanabindandi sport og samkvæmt niðurstöðu vinkvenna minna...er ég fíkill á háu stigi.
Eftir að hafa krufið ástarlíf mitt til mergjar var mér tilkynnt með pompi og prakt að ég laðaðist eingöngu að hákörlum. Því meiri hákarl þeim mun meiri spenningur hjá stelpunni eða líkt og SandraGÚSÍGÚS sagði...ef það er einhver möguleiki á því að hann bíti þá ertu all over him!

Kappar sem þessir festa ekki ráð sitt fyrr enn öngullinn er orðinn ryðgaður og nokkuð bitlaus. Þá verður útsala á helgarpabba með meiru and we´re talking bílalán og yfirdrættir. Mitt áramótaheiti er því að snúa vörn í sókn og hætta að hugleiða hvernig kauði fittar inn í vinahópinn eða eitthvað þaðan af verra. Leita frekar að Mr Right Now...Yfirgnæfandi líkur eru á því að hann sé á sama tíma einungis að pæla í hvort hann fái að negla þig í kvöld eða ekki. Til dæmis var ég á deiti núna stuttu fyrir jól og allt á blússandi siglingu. Ég var farin að pæla hvað mömmu fyndist um kauða…komst að því gegnum sms síðar þetta kveld að hans hugur hafði samtímis velt fyrir sér hvort ég væri með silicon eður ei. Segir allt sem segja þarf!

Eftir lestur bókarinnar ákvað ég að gera vísindalega athugun á hegðun karlmanna á djamminu. Í huganum var ég David Attenborough í safari búningnum að gera úttekt á næturlífi hákarla…í raun var ég íklædd tutlukjól (líkt og móðir mín myndi orða það) og helblekuð so my cover wouldn´t be blown. Sat svo heilt kvöld á Hverfiz meðal strákavina sem samkvæmt mínum kokkabókum flokkast sem hákarlar. Leið líkt og úlfi í sauðagæru enda gæti vitneskja mín haft alvarlegar afleiðingar á framtíðarmögleika þeirra til að koma beitum í bólið. Þess ber að geta að viðkomandi hákarlar vissu ekkert um my devious masterplan svo hegðun þeirra er ekki frábrugðin eðlilegri næturlífshegðun.

Rannsóknarefni kveldsins var síðhærður boltakappi og tvöfaldur helgarpabbi sem ekki verður nafngreindur vegna vináttutengsla. Guttinn mætir fashionably late og dressed to kill. Pantar vodka tonic og sest hjá strákunum og mér( His pack…líkt og Attenborough orðar það ). Upp úr höfði hans rís lítið loftnet og á örskotsstundu skannar hann staðinn með hugsanlegar beitur í huga. Tilkynnir svo hátíðlega að nú sé hann með fjórar í sigtinu (já stelpur mínar...that´s how special we really are!) og fer að meta aðstæður. Án þess að yfirgefa his pack brosir kappinn og blikkar eina beituna sem syndir til hans. Hann breytist í þennan líka ótrúlega kammó gaur og er sko ekkert að spara stóru sykruðu orðin. Stelpukindin (lambakjet) er með stjörnur í augunum og brosir líkt og aumingi á leið í helgarfrí. Þegar þau tölta saman út í nóttina sé ég sundurtætta beituna hans frá því síðasta laugardag gefa honum fingurinn.

Nú veit ég ekki hvað stjarneygða stelpan hafði í huga þegar hún fór heim með síðhærða...en ég vona að hún hafi ekki haft sömu hugmyndir í kollinum og þessi með fingurinn. Finn mig knúna til að minna á grundvallarregluna um mann-leg samskipti...Ef þú, kæra beita, vilt meira en einnar nætur gaman ekki þá fara með honum heim fyrstu nóttina. Hinsvegar er ávallt sá möguleiki fyrir hendi að þú hafir gert þér fullkomlega grein fyrir því hvað er í boði...engar pönnukökur í morgunsárið fyrir one night stand!
Ég er síðasta manneskjan til að dæma stelpur sem hákarlast en svo leikurinn sé jafn frá byrjun hafðu hina gullnu reglu bakvið eyrað...Alltaf leiðinlegt að vera stelpan með fingurinn!

0 Comments:

Skrifa ummæli

<< Home