Sunshine, lollipops and...

Á leið minni í tíma árla í morgunsárið, kveikti ég á útvarpinu til að koma mér í stuð fyrir kennslustund í refsirétti.
Datt inn á tal nokkurra FM hnakka um ljósabekkjanotkun landans og hvað fólk hefst við í þessar heitu mínútur sem það steikir skinnið. Einn þessara ágætu kappa sagðist hafa heyrt því fleygt að gríðarlega algengt væri að fólk léki við sjálft sig í hitanum frá bekknum.
Til að fá niðurstöðu í málinu var talað við stúlku sem unnið hefur á ljósastofu í nokkur ár og staðfesti hún frásögn hnakkans. Sagðist ósjaldan þurfa að þrífa efri hluta bekkjarins ekki síður en hinn neðri vegna þess að guttar væru að sprengja í bekkjunum. Stúlkurnar væru ekkert saklausari þegar kæmi að þessu en óneitanlega væru þær mun hreinlegri. Einnig fannst ljósaskvísunni braka ískyggilega mikið í bekkjunum þegar sumir fastakúnnar kæmu í ljós...
Hvurslags dusilmenni eru það sem sprengja í bekkinn og láta þetta svo bara eiga sig...svona rétt eins og til að sýna starfsmanni ljósastofunnar hversu mikill nagli hann sé! Er fólk almennt að panta tíma í ljósum til að geta fitlað við sjálft sig eða er þessu öfugt farið...að löngunin vakni í hitanum?
Fyrir mitt leyti get ég nú ekki sagt að bekkurinn komi mér til og því kom ég gjörsamlega af fjöllum þegar þessar umræður hnakkanna hófust. Gætu allt eins hafa sagt að kassaraðirnar í Bónus yllu miklum breytingum við “miðbaug”...
Í amstri dagsins veit ég fátt yndislegra en slaka á eða sofna í nokkrar mínútur í ljósabekk og koma út ferskleikinn uppmálaður. Því hryllti mér við tilhugsunina um að ég hefði að öllum líkindum legið í sprengjuvökva karla eða kvenna af öllum stærðum og gerðum. Spurning um að fjárfesta í sótthreinsivökva svona rétt til að geta verið fullviss um að maður sé ekki að marinera sjálfan sig í líkamsvessum þess sem á undan var!