Varðhundurinn TinTin

Var nærri búin að stúta einhverri feitri beyglu um helgina sem ögraði mér stanslaust í kortér þartil að ég fékk nóg og ætlaði að láta vaða. Stend upp og sé að ég er höfðinu hærri en helvítis símastaurinn sem stendur með glott á vör og heldur á drykknum mínum bakvið sig...
Djöfull skal hún fá að finna fyrir því þessi tjelling, hugsaði ég þartil ég var stöðvuð af tveimur karlmönnum sem gengu milli okkar. Kallaði yfir staðinn (in Dúfnahólar 10 - stílnum...) KODDU MEÐ DJÖVUS DRYKKINN!!!
Það litu gjörsamlega ALLIR við og þá sá ég að stelpan var ekki alveg ein þarna inni...frábært, heyrðu ég sest þá bara aftur í hvíta leðursófann hérna...tylli mér bara niður...ehemmm.